osnuwać

osnuwać
osnuwać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, osnuwaćam, osnuwaća, osnuwaćają, osnuwaćany {{/stl_8}}– osnuć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIc, osnuję, osnuje, osnuty {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'snując nić, otaczać, pokrywać coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stara skrzynia osnuta pajęczyną. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'opierać fabułę utworu na jakiejś osnowie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Akcja powieści osnuta na wydarzeniach wojennych. Poszczególne wątki osnute na autentycznych faktach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zasłaniać, ukrywać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Historia zamku osnuta mgłą tajemnicy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • osnuwać — → osnuć …   Słownik języka polskiego

  • osnuć — dk Xa, osnućnuję, osnućnujesz, osnućnuj, osnućnuł, osnućuty rzad. osnuwać ndk I, osnućam, osnućasz, osnućają, osnućaj, osnućał, osnućany 1. «snując nić, otoczyć nią coś» Pająk osnuł muchę pajęczyną. 2. «oprzeć dzieło literackie, muzyczne itp. na… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”